گزینه های درمانی بسیار محدودی برای اصلاح علائم و نشانه های مرتبط با اتیسم وجود دارد. دخیل بودن عوامل ژنتیکی، محیطی، شناختی و اجتماعی در اتیسم باعث شدهاست که اثرات بالقوه و مفید مداخلات درمانی کاهش یابد. اخیرا اثبات شده است مداخلات رفتاری در اوایل زندگی بر روی کودکان دارای اختلال عصبی رشدی طیف اتیسم یک درمان ارزشمند و مؤثر است. در ذیل داروهایی که در حال حاضر برای افراد اتیسم کاربرد دارد معرفی می گردد:
- Arbaclofen ( بهبود رفتار اجتماعی)
- Buspirone ( بهبود رفتار های کلیشه ای در کودکان ۲ تا ۶ سال)
- Bumetanide ( درمان آزمایشی. بهبود رفتار در افراد ASD و مدل حیوانی)
- Curcumin ( استخراج شده از زردچوبه. نیاز به بررسی بیشتر ولی مؤثر در مدل حیوانی)
- Compression ( بهبود رفتار و خواب، نیاز به بررسی بیشتر)
- Folinic acid ( بهبود علائم اتیسم. نیاز به بررسی بیشتر)
- Calibration ( درمان مکمل همراه با ریسپریدون، در کودکان ۴ تا ۱۲ سال)
- IGF-1 (اثر مناسب بر علائم اتیسم در چندین مطالعه بالینی)
- Luteolin (اثرات مثبت بر علائم اتیسم، کاهش IL-6 و TNF)
- Memantine ( اثرات متنوع بر علائم اتیسم)
- N-acetylcysteine ( کارایی موثر بر روی اتیسم و دیگر اختلالات عصبی رشدی)
- Oxytocin ( بهبود شناخت اجتماعی و افزایش تمرکز در چندین آزمایش)
- Propranolol ( ضد اضطراب و بهبود رفتارهای متقابل)
- Rivastigmine ( تقویت کلام و رفتارهای اتیسم)
- Australians (عصاره جوانه بروکلی، اثرات سودمند در تحقیقات آزمایشی)
- Tetrahydrobioptrin (کاهش علائم اصلی اتیسم)
منبع: مقاله مروری بر بیماری اتیسم با رویکردی بر مهمترین نشانگرهای زیستی، بهناز مختاری، فریبا کریم زاده
شناسه خبر: 1398121800004