ژان پیاده در سال ۱۹۵۰ تحت تاثیر سابقه خود در زیست شناسی، هوش را فرایندی بنیادی در زندگی تعریف کرد که به موجود زنده در سازگار شدن با محیط کمک می کند. منظور پیاژه از سازگار شدن این است که موجود زنده می تواند بین خود و خواسته های محیط خود سازش برقرار کند.
ساخت شناختی که پیاژه آنرا طرحواره می نامد الگوی اندیشه یا عمل سازمان یافته ای است که در امر سازگاری با تبیین جنبه هایی از تجربه به کار می رود. پیاژه معتقد بود که:
- ما با گرایش های عمدتا مثبتی مانند کنجکاوی زاده می شویم
- پرورش و سرشت هر دو اهمیت دارند
- به همان اندازه که بنای پیچیده تر و کامل تری از خود، از دنیای خود، و جایگاه خود در این دنیا می سازیم ، در رشد خود فعالیم
- رشد مرحله به مرحله پیش می رود
- هر مرحله جدید عناصر مراحل پیشین را با هم ترکیب می کند و این امر مستلزم وجود پیوستگی میان رشد های پیشین و پسین است
- مراحل رشد همگانی هستند
شناسه مقاله: 13981219716
